Can de Palleiro

^{“Só lle falta falar”}

Din os nosos vellos, que nas aldeas, había un can  que tanto podía coida-lo gando, como garda la casa.

 Algúns contan que na súa casa había un can  que  o ía buscar  á escola cando remataba e o acompañaba de volta ao fogar, protexéndoo durante o longo camiño.

 Este can é o “Can de Palleiro”, unha raza autóctona galega en perigo de extinción.

Historia e orixe

O Can de Palleiro é un can de tronco indoeuropeo, o seu agritipo foi o principal antepasado dos cans de campesiño de Centroeuropa, acompañando aos pobos precélticos atlánticos, centroeuropeos e nórdicos nas sucesivas ondas de invasións que poboaron  a vertente atlántica noroccidental da Península Ibérica.

O nome de Can de Palleiro puxéronllo tras ver  que os cans adoitaban durmir no palleiro, porque lles proporcionaba  calor e abrigo.

Unha das razóns polas que case desaparece esta raza, foi pola chegada dos pastores alemáns e outras razas foráneas. Os donos dos cans de palleiro, comezaron a cruza-las fémias de palleiro   cos pastores alemáns, e así xeración  tras xeración a raza foi dexenerando.

 Pero un grupo de veterinarios da Xunta de Galicia, decatáronse de que en moitas ganderías había un can de características semellantes. Puxéronse a investigar e describiron esta raza polo que a  Administración decidiu conservala . Fundouse o “Club de Raza de Can de Palleiro” que axiña comezou a súa inestimable tarefa para tentar recuperar esta raza autóctona en perigo de extinción.

Identificación

Aparencia:

Para recoñecer a un auténtico Can de Palleiro, hai que ter en conta unhas características:

O Corpo: este animal é rústico e fornido, de tipo lupoide, cun perfil recto, eumétrico, de tamaño medio, duns 60- 62cm na cruz, posúe unhas  proporcións harmónicas, constitución forte, con ósos bastante grosos e cun corpo mediano, ainda que lixeiramente alongado.

As súas extremidades  son rectas e ben verticais, presentando unha forte estrutura ósea.

As fémias son algo máis baixas, lixeiras e con proporcións máis lonxíneas.

 A pesares da súa aparencia robusta, os seus movementos son rápidos e de boa musculación.

A cabeza é forte, ó xeito dunha pirámide horizontal, con óso denso, proporcionada coa conformación do animal. Ten un pescozo musculoso e a pel non forma papada.

Respecto a cor, hai varias capas neste intre: marela, castaña, lobuno, canela e incluso negra.

O pelo é espeso, tupido e denso (máis no inverno) por ser un animal que adoita vivir e durmir fóra da casa.

Temperamento:

Can pastor e de garda, polivalente, pois tanto vai coas vacas, arreándoas e gardándoas, como tamén coida da casa. Gardián de gran intelixencia, presenta un carácter forte e reservado cos estranos, sendo, ademáis valente (é o único can que é capaz de enfrontarse ás vacas) características que o fan  un gran colaborador na conducción e garda do gando. É extremadamente leal ao seu amo e doce e tranquilo coa xente da casa.

Outra das características deste animal  é a estabilidade psíquica e equilibrada e a súa sociabilidade.

O Can de Palleiro, dentro da súa polivalencia, comeza a introducirse en sectores coma: can de rastreo, no exército, no coidado de persoas maiores, como can guía etc. E cada vez téntase conseguir introducilo en canta tarefa sexa capaz de levar a cabo este espléndido animal.

Na actualidade o Can de Palleiro acode a cantidades de exposicións de razas autóctonas, feiras do gando… mostrándose pouco a pouco  e dándose a coñecer nas saídas en televisión, xornáis e revistas.

Para una mayor información sobre "O Can de Palleiro", visitar el Sitio Web: www.cluncandepalleiro.com